จังหวัดอุดรธานี
เป็นจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน ของประเทศไทย เดิมพื้นที่ตรงนี้เป็นบ้านเดื่อหมากแข้ง อุดรธานีได้รับการสถาปนาอย่างเป็นทางการในสมัยรัชกาลที่ 4 ปี พ.ศ. 2436 โดยพลตรี พระเจ้าบวรวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม เกิดจากการรวมกันของหัวเมืองฝ่ายเหนือ คือ เมืองกุมภวาปี เมืองหนองหาน เมืองนครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน และบ้านเดื่อหมากแข้ง อุดรธานีเป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจของอิสานตอนบน อยู่ห่างจากกรุงเทพมหานคร 564 กิโลเมตร มีเนื้อที่ประมาณ 11,730 ตารางกิโลเมตร (ประมาณ 7,331,438.75 ไร่)อันดับที่ 4 ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และยังมีแหล่งอารยธรรมที่เก่าแก่แห่งหนึ่งของประเทศและของโลก มีสภาพภูมิประเทศที่อุดมสมบูรณ์ จังหวัดอุดรธานีเคยเป็นที่ตั้งของมณฑลอุดรในสมัยรัตนโกสินทร์ มีอาณาเขตปกครองกว้างใหญ่ที่สุดในประเทศ ปัจจุบันอุดรธานีเป็นศูนย์กลางการคมนาคมทางอากาศของภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน รวมทั้งมีศูนย์ประชุมและวัฒนธรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนด้วย
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
- อักษรย่อ: อด
- คำขวัญประจำจังหวัด: หนองประจักษ์คู่เมือง ลือเลื่องแห่งธรรมะ อารยธรรมบ้านเชียงมรดกโลกห้าพันปี ธานีผ้าหมี่ขิด ธรรมชาติเนรมิตทะเลบัวแดง
- ตราประจำจังหวัด: ตราประจำจังหวัดศิลปากรเป็นผู้ออกแบบเมื่อ พ.ศ. 2483
- ธงประจำจังหวัด: เป็นธงรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีแสด มีรูปท้าวเวสสุวัณซึ่งเป็นดวงตราประจำจังหวัดอยู่กลางผืนธง
- ต้นไม้ประจำจังหวัด: เต็ง (Shorea obtusa)
- ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกทองกวาว (Butea monosperma)
- พรรณไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด: ต้นรัง หรือ ต้นฮัง
เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูง 15-20 เมตร ใบรูปไข่ ดอกสีเหลือง มีกลิ่นหอม
ออกดอกในช่วงเดือนมีนาคม-เมษายน
อาณาเขตติดต่อ
อุดรธานีมีอาณาเขตติดกับจังหวัดอื่น ๆ ดังนี้
- ทิศเหนือ จรดจังหวัดหนองคาย
- ทิศตะวันออก จรดจังหวัดสกลนครและจังหวัดกาฬสินธุ์
- ทิศใต้ จรดจังหวัดขอนแก่นและจังหวัดกาฬสินธุ์
- ทิศตะวันตก จรดจังหวัดเลยและจังหวัดหนองบัวลำภู
